Josh Erina Esther

Başka bir sitede yapılmış rpm.


Bir süre sonra büyük kapıdan içeriye profesör girdi.Kırmızı saçları hareket etmese sanki duvarların bir parçası gibi görünecek ve kel gibi duracaktı ama profesör hızlı hızlı hareket ediyordu.İsmini hemen söyledi ama sanki bu çocuklara büyükmüş yirmili yaşlardaymış gibi davranması Edward’ı şaşırtıyordu.Profesör olarak daha samimi olmasını beklerdi.Sonuç olarak daha on bir yaşında ve bilgiye susamış bir vaziyette sınıfın ortasında heyecanlı bir şekilde korkmadan bilgi almak istiyorlardı ama korkmak istememeleri onların korkmayacağının bir işareti değildi.Özellikle de tırsmaya meyilli olanlar titremeye başlamıştı bile.Edward duruşundan istifade etmemeye çalışıyordu ama becerebilip beceremediğinin farkında değildi.Aslında şuan ne yaptığının farkında değildi.Etrafına baktı.Profesörün anlattıklarını bazı kişiler not alıyor bazı kişiler ise umursamadan etrafa bakıyordu.O da not almamayı tercih etti ama dikkatle dinlemeye başladı.Laurent kişilik karakterlerini bilmek hakkında kısa bir konuşma yaptı.Edward mantıklı düşününce etraftakilerin kişilik karakterleri hakkında bilgiye kolayca sahip olabiliyordu.Belki bu bir yetenekti ama konuşmanın devamında bunun bir büyüyle kolayca halledilebileceğini duyunca hayalleri yıkıldı.Kendisindeki net bir özelliğin bir büyüyle halledilebilecek kadar kolay olmasına da şaşırmıştı ama tekrar mantıklı düşündü.Büyünün ne kadar güçlü olduğunu bilmiyordu demek ki çok güçlüydü.Bu da beynine basit bir not olarak yerleşti.Sonra adını tam anlayamayadı ve muhtemelen Lagimenicus olan bir büyü ile bunu kolayca yapılabileceğini profesörden öğrendi.

Laurent konsantre olunması gerektiğini söylüyordu ve beyinin boş olması gerektiğini.Beyin nasıl boş olabilirdi ki?Sonuç olarak beyin sürekli dolu oluyordu ve bir şeylerle uğraşıyordu.Boşaltmak kolay olmayacaktı ve bunu yaparken zorlanacağını fark etti.Bu sırada önlerinde duran tahta masanın üzerinde içinde suya benzer saydam bir sıvı belirdi.Kendi masasında iki tane duruyordu ama yanı boş olduğu için etki etmezse en azından diğerini kullanırım diye düşündü.Bir yere dökmeleri gerektiğini düşünürken profesör içmelerini istediğinde kararsızlığa düştü.Daha tanımadığı birinden gelen değişik ve muhtemelen bir iksir olan bu sıvıyı nasıl içebilirdi ki.İçinde ne olduğu ile ilgili herhangi bir fikri yoktu.Belki de normal bir suydu ama öğrenciler ihtiyaçları olduğunda kendi sularını alabilirlerdi.Çevresine göz attı.Herkes sıvıyı içme hazırlığındaydı ve bazıları da kendisi gibi merak içindeydi.Profesör ise yüzüne sinsi ve asi bir gülümseme oturtarak kürsüde onları seyrediyordu.Yapabileceği bir şey yoktu.Profesör emretmişti ve içmek zorundaydı her ne olursa olsun.Kafasındaki paranoyak düşünceleri yok etmeye çalıştı.Bardağı eline aldı ve nefesini tuttu.


Bardaktan akan sıvı benliğinde su etkisi yaratıyor ama hemen beynine işliyordu.Suyu bitirdiğinde bilincinin yavaş yavaş kapandığını fark ediyordu.Bardak hâlâ elindeydi.Masa koymaya çalışıyor ama sıvının etkisiyle dengesizlikten hep havaya geliyor ve bir yere oturtamıyordu.Bardağı düşürmeden dayanmaya çalışıyordu.Sonunda tahta masayı bulabilmişti ama sıvı beyinciğine de etkilemişti olacaktı ki çok sert bir biçimde masaya koydu.Cam bardağın etrafında küçük küçük kırılmalar oluşmuştu.Belki parçalanmış bile olabilirdi ama gözleri kapalı ve aklı hiçbir şeyi idrak edemeyecek kadar sarsılmış haldeydi.Sarsıntının etkisi yavaş yavaş geçiyordu ve yerini derin ve karanlık bir boşluğa bırakıyordu.Bu başlık saniyeler geçtikçe büyüyor ve zihin ile akıl kavramlarını sanki hiçleştiriyordu veya derin bir uyku etkisi yaratıyordu.Diğer öğrencilerden bağzıları horulduyordu ama herkes öyle güzel uyumuştu ki fark edilmiyordu.Sanki o an sınıftaki tek canlı Laurent Lavoiser gibiydi.Yüzündeki sinsi ifade ve gülümseme özenle yapılmış ve bir daha kalkmayacak gibi duruyordu.