Son anı

Karanlık boş sokağa su yeşili gözlerimi kısarak baktım..Esen rüzgarla devrilen bir çöp kutusunun sesi sokakta yankı yaparak yayıldı..Ve sessizliği isyankar bir edayla bozdu..Asamı kavrayan ellerimin onu sıkışını hissettim..O kadar sıkı tutuyordum ki avuç içimin terlemeye başladığını fark etmem çok olağan geldi..Elimi biraz gevşetmeye çalıştım..Ancak pek başarılı değildim..Gözlerimi tekrar boş sokağa ve devrilen çöp tenekesine odakladığımda o çöp tenekesini rüzgarın devirdiğinden şüpheliydim..Derin bir nefes aldım ve yavaş adımlarla sokakta ilerlemeye başladım..Sorun şuydu ki karanlık işaretin mugglelar tarafından terk edilmiş bir köyde belirivermesi aklımda kalan bazı soru işaretlerini dürtmüştü..Kim-olduğunu-bilirsin-sen’in yok edilişinden beri yaklaşık iki yıl geçmişti..Ve o zamandan beri büyücülük dünyasını rahatsız eden o işaret bir daha belirmemek üzere kim-olduğunu-bilirsin-sen ile cehennemin dibine inmişti..En azından herkes bu güne kadar böyle düşünmüştü..İkinci bir sorun burada olmamam gerektiğiydi..Son sınıf bir Hogwarts öğrencisi yaz tatilini nasıl geçirir? Elbette hepsi muhtemelen şu an keyifle evlerinde tembelliğin tadını çıkarıyorlardır diye düşünülebilir..Belki de öyle..Ancak hepsi sabah yavaş yavaş yaklaşırken ve saat kulesi gece üçü vururken rahat yataklarında huzur içinde keyifli bir uyku çekmeyi tercih etmemişti..Bu öğrencilere en büyük örnek şu anda saat kulesi tam gece üçü vururken karanlık sokakta beyaz lambalar dışında bir ışık yokken tedirgince yürüyen bendim..Aslında korkmuyordum..Ancak yine de içimi kemiren bir his geri dönmemi ve bu işe kesinlikle bulaşmamı söylüyordu..Öte yandan bir his ise gidip gelecek postasının yalanının dayandığı gerçeği öğrenmem konusunda ısrarlıydı..Biraz düşününce kedinin başına gelecek bela meraktan sözünü de duymuştum…Ve son birkaç yıldır başıma gelen olayları göze alırsam bu sözü daha dikkate almam gerektiği sonucu çıkıyordu..Ancak ben her zaman içimdeki lanet olasıca dürtüye uyuyor ve kendimi başka bir belaya sürüklemek üzere ufak gece gezmelerine çıkıyordum..Zorunlu olmadıkça büyü yapmayacağıma yemin etmiştim..Sonuçta burası terk edilmişte olsa mugglelara aitti ve son senemde okuldan atılmak korkunç olurdu..Ancak öte yandan karşılaşabileceğim olayları göze alınca..büyü yapmama ihtimalim bana uzak geliyordu.. Birkaç adım daha attıktan sonra durdum..Ve gözlerimi karşımdaki hafif yıkık sevimsiz yapıya diktim..Belli ki karanlık işaret çoktan herhangi bir yolla temizlenmişti..Ancak ya içeride ki o temizlenmişmiydi? Teredütle kapıyı araladım ve tozdan istem dışı öksürdüm..Sanırım bir hole gelmiştim..Ancak tavanın tahtaları neredeyse çökmüştü ve yerdeki kırmızı taş zemin nadirde olsa görünüyordu..Zaten kırık olan kapıyı kendime çekmemle bu zifiri karanlık alanda bulunan tozların yarısı ayaklanmıştı..Burada görebilmem imkansıza yakındı..Asamı kaldırdım ve :

‘’Lumos..’’diye fısıldadım…

Yer yer aydınlanan zeminde tahtalara basmamaya ve daha da önemlisi tepeme tahta düşürmemeye özen göstererek dikkatle birkaç adım ilerledim..Ancak ne kadar çabalarsam çabalayım hemen bir adım sonra arkamdan yere yığılan tavan tahtalarını durduramadım…Kısa süre sonra büyük bir girişteydim..Bir salona benziyordu..Yerlerde ters dönüş koltuklar ve yine bol miktarda toz kendine yer edinmişti..Biraz ilerde kırılmış içki şişeleri burayı daha önce alkolik muggleların mesken tuttuğu bir alan olduğunu kanıtlıyordu..Olabildiğince yavaş ilerledim..Ve tedirginlikle asamın ışığı önderliğinde merdivenin altından üçüncü bir odaya giriş yaptım..Garipsediğim şeyse diğer odadaki merdivenin yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya iken bu odadakinin güven verici biçimde sağlam olmasıydı..Bir evde neden iki merdiven olduğunu da kendime soramadan edemesem de üst kata hamle yapmam bunu engellemedi..Basamakları güvenle bitirdikten sonra merdivenin bittiği koridordan uzaklaştım..Odalara bir göz attığımda ilk ilgimi çeken her odanın tahta iken neden sondaki odanın tokmağının gümüş olmasıydı..Otamatik olarak oraya yöneldim ve kulağımı kapıya yasladım..Hiçbir ses yoktu..Ne bir tıkırtı ne de benzeri..Belki içeriden değil ama hemen yan odadan gelen sesler yüreğimi hoplattı..Ve ne yapacağımı bilemez bir halde gümüş tokmağı çevirip odaya daldım..Odada bulunan eşyalar bir elin parmaklarını geçmiyordu..Köşede büyük bir pencere yanında dev bir masa ve hemen odanın bitiminde eski bir pelerin..Odaya doğru yaklaşan ayak sesleriyle ne yapacağını bilemez halde koşturdum..Kapının tokmağı çevrilirken dışarıda duyduğum sesler yüreğimi yardı..

‘’Ayak seslerini duydun biri buraya girdi..’’

Elime aldığım ilk şey olan pelerine bir göz attığımda elimin yok olduğunu fark ettim..Bir görünmezlik pelerini..Bu kadar şanslı olduğuma inanamayarak pelerini üzerime geçirdim..Pelerini üstüme geçirmemle odaya dolan siyah cüppeli büyücüler bir oldu..Etrafa sinsi sinsi bakan göbekli kanca burunlu bir adam bana doğru yaklaşsa da hemen yanımdan dönerek masaya yöneldi..Bir diğeri ise sırtı bana dönük içki şişeleri ile uğraşıyordu..Kestane rengi saçlara sahip bir diğer siyah cüppeli pencereyi yavaş bir hareketle kapattı ve diğer ikisine döndü..Yüzünde açıkça anlaşılan bir gülümseme vardı..

‘’Sana burada kimse yok diye söylemiştim..’’dedi sırtı bana dönük olan..

‘’İğice paranoyaklaştın…’’diyerek kafa salladı göbeğini ovarak diğeri..

Kısa bir süre sırtı bana dönük olanın çıkardığı bardak şangırtısı dışında duyulan hiçbir şey olmadı..

‘’Eee..Sırada ki kim?’’

‘’Hangi sırada ki?’’

‘’Weasley ailesi bitti sıra hangi kanı bozukta?’’ adamın yüzüne aileyi söylerken gözle görülür bir tiksinme ifadesi yerleşti..

Soluğumu tuttum..Weasleyleri duymuştum..Ben doğmadan yıllar önce yaşamış ve bol sayıda çocuğa sahip bir aileydi..Ve kanı bozuk ile bitti kelimelerini bir araya getirerek Weasleylerin hiçte yaşlılıktan ölmediği kanısını çıkarabileceğimi düşünüyordum..

‘’Bunu söylemeden önce..’’Dedi muhtemelen liderleri olan kestane saçlı adam..Ve gülümserek odada bir tur attı sonra devam etti: ‘’Potter’ın görünmezlik pelerini nerede dikkat ettiniz mi hiç..’’ diyerek kahkahayı koyuverdi..

‘’Düşündüğün bu bez parçasımı..Buralarda biryerlerdedir..’’Diyerek küçümser bir bakış fırlattı şişman..

Bu adıda çok iyi biliyordum..Potter? Muhtemelen sağ kalan çocuktan söz ediyorlardı..Ancak artık sağ olup olmadığından emin değildim… Dikkatim kestane saçlı adamın uyarırcasına sallanan parmağına kilitlendi..

‘’Yalnız değiliz..’’ bu sözler buz gibi kesilmeme neden oldu..Göbekli olan adam aptal aptal etrafına bakarken diğerinin asasını çıkardığını gördüm..

‘’seni değersiz kanı bozuk..’’ Bardakları taşıyan artık o kadar meşgul değildi..

Bana doğru dönmüş yüzü iliklerime kadar donmama yol açtı..Adamın yüzünün yarısı neredeyse kemikleşmişti..Beyaza çalan gözleri ve önlere doğru kelleşen kafası mide bulandırıcıydı..Son görmek ya da duymak istediğimiz şeyler vardır..Örneğin son görülmek istenen huzurlu bir deniz kenarı yada duyulmak istenen çok güzel bir müzik olabilir..Ancak listenizde kesinlikle haykırışlar yoktur..Fakat bazı seçimler bize ait değildir..Ben ölürken son bir kez hayatta ki tek varlığım olan kız kardeşimi görmeyi isterdim..Ancak ne yazık ki son gördüğüm şey asasını tam bana doğrultmuş öfkeli bakışlara sahip bir adamdı..Ve kuşkusuz işittiğim son ses haykırarak şu sözleri söyleyen bir erkek sesiydi:

‘’Avada kedavra..’’

75-
Hayal gücü ve anlatım çok güzeldi ama üzerinde çalışılması gerek.
Tasvirler çok açıklayıcı değildi, gözümde bir yer canlandıramadım.
Renklendirmelerin iyi olduğunu söyleyemem.
Yazım yanlışlarına çok rasetladım. Soru ekinin ayrılmaması, ''de'' bağlacının ayrılmaması gibi.