Aura

Melody aşağıdan gelen ses ve gürültülerin verdiği rahatsızlıkla uyandı.Yanında duran takvimli saate baktığında aşağıda ki gürültünün sebebini anlıyordu.Bugün yaş günüydü ve herkes telaşla akşam verilecek partiye hazırlık yapıyordu.Genç kız geceliğini çıkardıktan sonra kırmızı elbisesi ve siyah babetlerini giyerek makyaj masasının karşısına geçti.Bugün tam 18 yaşına basıyordu. Yaşadığı duygu daha önce ki yaş günlerinde yaşadığı duygudan daha farklıydı.Artık bağımsız bir cadı olmanın verdiği mutlulukla saçlarını tarayarak dudaklarına parlatıcısını sürdü.Gözleri ise sürekli yüzünde değişmesini beklediği bir şeyleri arıyordu.Ama ne kadar incelerse incelesin ne vücudunda ne de yüzünde hiçbir değişiklik yoktu.Acıkmış olduğunun farkına vararak kapıya doğru ilerledi.

Merdivenlerden aşağıya inerken onu ilk karşılayan hayatının anlamı olan annesi oldu.Annesi gülümseyerek kızına bakarken genç kız merdivenleri adeta koşarak indi ve kendini annesinin kollarına attı.Ne kadar büyümüş olursa olsun o hep annesinin minik bebeği olarak kalacaktı ve bu yüzden de bir yanı hâla büyümeyi bekleyen bir bebekti.Annesinin yanağına bir öpücük kondurduktan sonra gözleriyle salonu süzmeye başladı.Herşey çok güzel görünüyordu.Annesiyle zevklerinin uyuşuyor olması büyük bir şanstı.Süslemelerin çoğu papatyalardan ve beyaz süs kurdelalarından oluşmaktaydı.Gülümseyerek annesine baktı ve adeta şakıyarak konuşmaya başladı.

“Her seferinde harikalar yaratabilen bir annem olduğu için sanırım oldukça şanslıyım.”

Annesinin yüzündeki şefkat dolu gülümseme onu daha da neşelendiriyordu.Annesinin her zaman yanında olduğunu bilmek güzel bir şeydi.Melody şimdiden deli gibi atan kalbini sakinleştirmeyi annesinden güç alarak yapıyordu ki annesinin atan kalp seslerini duyması bile genç kızın yanaklarını kıpkırmızı yapmaya yeterliydi.

“Tatlım sakin ol.Herşey yolunda ve son derece mükemmel.Kalbinin bu kadar hızlanması gereksiz.”

Melody konuşamayacağını hissettiğinde sadece başını sallamakla yetindi.Annesinin genç kızın arkasına gülümseyerek bakması ve başıyla selam verdiğini gördüğünde içini kaplayan merak duygusuyla arkasına döndü.Karşısında annesinden sonra en değer verdiği kişi Jack duruyordu.Genç gülümseyerek elini uzatırken genç kız uçarcasına onun yanına giderek boynuna sarıldı.Jack annesinden sonra güvenebildiği iki insandan birincisiydi.Melody nihayet boğacak derecede sarılmayı bıraktığında Jack genç kızın elini dudaklarına götürdü.

“İyi ki doğdun prensesim.Seni seviyorum”

Annesinin yanında duyduğu bu cümle ve davranış karşısında kulaklarına kadar ısındığını hissedebiliyordu.Annesinin ne kadar anlayışla karşılıyor olsa bile bu duruma alışamıyordu.Gülümseyerek Jack’in elini daha sıkı kavrayarak annesine baktı.Annesinin gözlerinde anlayış ve her şeyin yolunda olduğunu anlatan bakışları gördüğünde daha da rahat davranabildiğini fark etti.

“Teşekkür ederim prensim.Bende seni seviyorum.”

Annesinin müsaade isteyerek diğer işlerin başına dönmesinden sonra Jack’i kendine çekerek dudaklarına masum bir öpücük kondurdu.Jack’in bakanlıkta yaptığı iş dolayısıyla birkaç aydır görüşemiyorlardı.Gülümseyerek kulağına doğru eğildi.

“Sana doğum günümde giyeceğim kıyafeti göstermek istiyorum sevgilim.”

Jack’in muzur gülümsemesine karşılık şakayla karışık kaşlarını çatarak baktı.Fakat yine de sonunda gülümseyerek onu elinden tuttuğu gibi odasına gitmek üzere merdivenleri çıkmaya başladılar.